مدربح. [ م ُ دَ ب ِ ] ( ع ص ) آنکه از ترس می دود. ( ناظم الاطباء ). دونده از ترس. ( آنندراج ). نعت فاعلی است از دربحة. || آنکه پشت خم می کند و فروتنی می نماید. ( ناظم الاطباء ). خم کننده پشت خود را و رام و خوار گردنده. ( آنندراج ). متذلل. ( متن اللغة ). رجوع به دَرْبَحَة شود.
