[ویکی نور] مدخل الی القرآن الکریم. مدخل إلی القرآن الکریم تألیف محمد عبدالله دراز از جمله آثار معاصر در موضوع علوم قرآنی است.
این اثر در اصل به زبان فرانسوی به جهت اخذ درجه دکترا نوشته شده است. محمد عبدالعظیم علی آن را به عربی ترجمه نموده و سید محمد بدوی بر این کتاب مقدمه نوشته و آن را تحقیق نموده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه، سه باب و یک خاتمه است. هر یک از ابواب خود حاوی دیباچه و سه فصل است که در ضمن آن قرآن کریم از زوایای مختلف به شیوه تاریخی- تحلیلی مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده در مقدمه کتاب به این نکته اشاره کرده که مطالعه قرآن کریم از زوایای مختلف ممکن است اما می توان همه را به دو محور اساسی منتهی دانست: لغت و فکر. قرآن کتابی ادبی و عقیدتی است. وی سپس هدف اساسی این کتاب را به دست آوردن قانون اخلاق قرآنی صرف نظر از قانون اخلاق دیگر کتب ربانی دانسته است.
اولین فصل از باب اول کتاب نگاه تاریخی کوتاهی به طفولیت نبی اکرم(ص) و جوانی آن حضرت تا ابتدای بعثت است. از این نگاه، اخلاص مطلقی را که رسول(ص) به آن متصف بود را نتیجه می گیریم و این که نزد همه کسانی که او را می شناختند چه دوست و چه دشمن به امانت داری کامل مشهور بود. در بخشی از این فصل به داستان مشهور اولین مسافرت پیامبر(ص) به شام و برخوردش با بحیرای مسیحی اشاره شده است. وی با مشاهده برخی نشانه های آشکار در کتب مقدس به محمد(ص) به ابوطالب چنین می گوید: «این جوان تأثیر عظیمی در عالم خواهد گذاشت؛ پس او را به سرعت به سرزمینش باز گردان و نسبت به او هوشیار و محتاط باش که اگر یهود آنچه را من درباره او می دانم بدانم به او آسیب خواهند رساند».
زیرکی یکی از ویژگی های آن حضرت بود به گونه ای که در بسیاری از مواقع این صفت را از خود به نمایش گذاشته است. پس از ترمیم کعبه بین قبایل عرب بر سر قرار دادن حجرالأسود در جایش نزاع درگرفت و هر قبیله آن را حق خود می دانست. آن حضرت با زیرکی و بی طرفی ردای خود را بر زمین گسترد و حجرالأسود را در وسط آن قرار داد و از رؤسای قبایل خواست که هر کدام یک طرف لباس را بگیرند و آن را تا جایگاهش با هم حمل کنند. پس از آن که سنگ را به مکانش رساندند آن حضرت سنگ را برداشت و در مکانش قرار داد. بدین ترتیب همه از این اقدام راضی شدند و صلح و صفا بین قبائل برقرار شد.
«وحی» از جمله مباحث مهم این فصل است که چگونگی برخورد آن حضرت با آن و مکالمه با جبرئیل و سپس نزول آیات ابتدای سوره علق مطرح شده است. نویسنده پس ازآن به تأثیر وحی و فشارهای بدنی آن بر پیامبر(ص) اشاره کرده و آن را شبیه فشارهای مرگ دانسته است. در ادامه به دو آیه اول سوره مدثر اشاره شده که پس ازآن پیامبر(ص) مأمور به ابلاغ به همه مردم شد و نقش رسالت به نبوت افزوده شد.
کتاب مشتمل بر مقدمه، سه باب و یک خاتمه است. هر یک از ابواب خود حاوی دیباچه و سه فصل است که در ضمن آن قرآن کریم از زوایای مختلف به شیوه تاریخی- تحلیلی مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده در مقدمه کتاب به این نکته اشاره کرده که مطالعه قرآن کریم از زوایای مختلف ممکن است اما می توان همه را به دو محور اساسی منتهی دانست: لغت و فکر. قرآن کتابی ادبی و عقیدتی است. وی سپس هدف اساسی این کتاب را به دست آوردن قانون اخلاق قرآنی صرف نظر از قانون اخلاق دیگر کتب ربانی دانسته است.
اولین فصل از باب اول کتاب نگاه تاریخی کوتاهی به طفولیت نبی اکرم(ص) و جوانی آن حضرت تا ابتدای بعثت است. از این نگاه، اخلاص مطلقی را که رسول(ص) به آن متصف بود را نتیجه می گیریم و این که نزد همه کسانی که او را می شناختند چه دوست و چه دشمن به امانت داری کامل مشهور بود. در بخشی از این فصل به داستان مشهور اولین مسافرت پیامبر(ص) به شام و برخوردش با بحیرای مسیحی اشاره شده است. وی با مشاهده برخی نشانه های آشکار در کتب مقدس به محمد(ص) به ابوطالب چنین می گوید: «این جوان تأثیر عظیمی در عالم خواهد گذاشت؛ پس او را به سرعت به سرزمینش باز گردان و نسبت به او هوشیار و محتاط باش که اگر یهود آنچه را من درباره او می دانم بدانم به او آسیب خواهند رساند».
زیرکی یکی از ویژگی های آن حضرت بود به گونه ای که در بسیاری از مواقع این صفت را از خود به نمایش گذاشته است. پس از ترمیم کعبه بین قبایل عرب بر سر قرار دادن حجرالأسود در جایش نزاع درگرفت و هر قبیله آن را حق خود می دانست. آن حضرت با زیرکی و بی طرفی ردای خود را بر زمین گسترد و حجرالأسود را در وسط آن قرار داد و از رؤسای قبایل خواست که هر کدام یک طرف لباس را بگیرند و آن را تا جایگاهش با هم حمل کنند. پس از آن که سنگ را به مکانش رساندند آن حضرت سنگ را برداشت و در مکانش قرار داد. بدین ترتیب همه از این اقدام راضی شدند و صلح و صفا بین قبائل برقرار شد.
«وحی» از جمله مباحث مهم این فصل است که چگونگی برخورد آن حضرت با آن و مکالمه با جبرئیل و سپس نزول آیات ابتدای سوره علق مطرح شده است. نویسنده پس ازآن به تأثیر وحی و فشارهای بدنی آن بر پیامبر(ص) اشاره کرده و آن را شبیه فشارهای مرگ دانسته است. در ادامه به دو آیه اول سوره مدثر اشاره شده که پس ازآن پیامبر(ص) مأمور به ابلاغ به همه مردم شد و نقش رسالت به نبوت افزوده شد.
wikinoor: مدخل_إلی_القرآن_الکریم