مدح طراز

لغت نامه دهخدا

مدح طراز. [ م َ طِ / طَ ] ( نف مرکب ) مدح سرای. مدیحه گوی. مدیحه خوان :
کاو به صدر اندر بنشسته به آئین ملوک
همچنان مدح نیوشنده و من مدح طراز .
فرخی.

فرهنگ فارسی

مدح سرای

پیشنهاد کاربران

بپرس