( مدبیة ) مدبیة. [ م َ بی ی َ ] ( ع ص ) ارض مدبیة؛ زمین ملخ خورده. ( منتهی الارب ). مدبوة. مجرودة. ( اقرب الموارد ). زمینی که گیاهش را ملخ خورده است. ( از متن اللغة ). مدبیة. [ م ُ ی َ ] ( ع ص )ارض مدبیة؛ زمین ملخناک و مورچه ناک. ( از منتهی الارب ). مدباة. پرملخ. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ).
