مدبی

لغت نامه دهخدا

مدبی. [ م َ با ] ( ع ص ) زمین ملخ ناک. ( آنندراج ). مُدبی. پر از ملخ و مورچه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مدبیة شود.

مدبی. [ م ُ] ( ع ص ) مَدبی ̍. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مدبی شود.

مدبی. [ م ُ دَب ْ بی ] ( ع ص ) ملخ خورده. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مدبیة شود.

مدبی ٔ. [ م ُ دَب ْ ب ِءْ ] ( ع ص )پوشنده و پنهان کننده. ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران