( مدبوشة ) مدبوشة. [ م َ ش َ ] ( ع ص ) ارض مدبوشه ؛ زمین که ملخ خورده باشد نبات آن را. ( منتهی الارب ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). گویند: مکان مدبوش و ارض مدبوشة. ( اقرب الموارد ).
