مداین صالح یا حِجْر نام یک محوطه باستانی است که در منطقه العلا در استان مدینه عربستان واقع شده است. قدمت اکثر بقایای مربوط به پادشاهی نبطیان ( قرن اول میلادی ) است. این محوطه در جنوبی ترین شهرک پادشاهی قرار گرفته بوده است و دومین شهر بزرگ پس از پترا ( اکنون در اردن ) ، پایتخت بشمار می آمده. آثار مربوط به اشغال لحیان و امپراتوری روم پیش و پس از حکومت نبطی ها نیز به ترتیب یافت می شود. این شهر در دوره نبطی ها یکی از مسیرهای رفت وآمد اصلی کاروان های بازرگانی بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
گذشته پرفراز و نشیب و فرهنگ های گوناگونی که این شهر باستانی را در دوران مختلف اداره می کردند باعث ایجاد نام های گوناگونی شده است. منابع استرابون و دیگر نویسندگان مدیترانه ای از نام هگرا ( Hegra ) برای شهر نبطی ها استفاده می کردند. استفاده از نام مداین صالح بیشتر در منابع مذهبی و اسلامی رایج است به معنی شهر صالح پیامبر، نام الحجر ( سرزمین سنگی یا محل صخره ای ) ، نیز برای اشاره به زمین ریخت شناسی آن استفاده شده است.
اگرچه هگرا برای مدت طولانی به اندازه ددان ( العلا ) اهمیت نداشت، به نظر می رسد خارجی ها واحه را هگرا نامیده اند. به عنوان مثال مجسمه معروف داریوش بزرگ هخامنشی که در مصر ساخته شده و در شوش برپا شده است ، اعراب را هگر می نامد .
مداین صالح در استان حجاز در ۴۰ کیلومتری شمال شهر العلا و جنوب دومه جندل قرار دارد.
خانه های حجر در کوه ساخته شده اند. این کوه ها «اثالث» نام دارد. این کوه ها چنان اند که هرکس آن ها را از دور ببیند آن ها را به هم پیوسته می پندارد؛ ولی چون نزدیک شود هریک را جدا می بیند. گرداگرد این کوه ها را شنزار فراگرفته و به این خاطر بالا رفتن از این کوه ها بسیار دشوار است.
موقعیت این مکان در این مختصات جغرافیایی قرار دارد :
عرض جغرافیایی 26 درجه و 47 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 37 درجه و 57 دقیقه شرقی
تاریخ سنگ نمای خارجی استفاده شده در مداین صالح به سده ۱ ( پیش از میلاد ) بازمی گردد. این سنگ نما دارای نزدیک ۵۰ سنگ نبشته و نقش های درونی است که متعلق به دوره پیش از نبطیان و قوم ثمود است. مداین صالح، در برگیرنده سامانه آبیاری تاریخی است که نشان دهنده تخصص نبطیان در زمینه سازه های آبی بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
گذشته پرفراز و نشیب و فرهنگ های گوناگونی که این شهر باستانی را در دوران مختلف اداره می کردند باعث ایجاد نام های گوناگونی شده است. منابع استرابون و دیگر نویسندگان مدیترانه ای از نام هگرا ( Hegra ) برای شهر نبطی ها استفاده می کردند. استفاده از نام مداین صالح بیشتر در منابع مذهبی و اسلامی رایج است به معنی شهر صالح پیامبر، نام الحجر ( سرزمین سنگی یا محل صخره ای ) ، نیز برای اشاره به زمین ریخت شناسی آن استفاده شده است.
اگرچه هگرا برای مدت طولانی به اندازه ددان ( العلا ) اهمیت نداشت، به نظر می رسد خارجی ها واحه را هگرا نامیده اند. به عنوان مثال مجسمه معروف داریوش بزرگ هخامنشی که در مصر ساخته شده و در شوش برپا شده است ، اعراب را هگر می نامد .
مداین صالح در استان حجاز در ۴۰ کیلومتری شمال شهر العلا و جنوب دومه جندل قرار دارد.
خانه های حجر در کوه ساخته شده اند. این کوه ها «اثالث» نام دارد. این کوه ها چنان اند که هرکس آن ها را از دور ببیند آن ها را به هم پیوسته می پندارد؛ ولی چون نزدیک شود هریک را جدا می بیند. گرداگرد این کوه ها را شنزار فراگرفته و به این خاطر بالا رفتن از این کوه ها بسیار دشوار است.
موقعیت این مکان در این مختصات جغرافیایی قرار دارد :
عرض جغرافیایی 26 درجه و 47 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 37 درجه و 57 دقیقه شرقی
تاریخ سنگ نمای خارجی استفاده شده در مداین صالح به سده ۱ ( پیش از میلاد ) بازمی گردد. این سنگ نما دارای نزدیک ۵۰ سنگ نبشته و نقش های درونی است که متعلق به دوره پیش از نبطیان و قوم ثمود است. مداین صالح، در برگیرنده سامانه آبیاری تاریخی است که نشان دهنده تخصص نبطیان در زمینه سازه های آبی بوده است.
