مِداوار، پیتِر برایان (۱۹۱۵ـ ۱۹۸۷)(Medawar, Peter Brian)
مِداوار، پیتِر برایان
ایمنی شناس۱ بریتانیایی، زادۀ برزیل. به همراه مک فارلین برنت۲ و به سبب پژوهش در زمینۀ تحمل ایمنی شناختی اکتسابی۳ بافت های پیوندی به جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۶۰ دست یافت. آنان دریافتند که بدن نوزاد در برابر بافت های پیوندزده شده مقاومت نمی کند، و نحوۀ پیدایش مقاومت را در آن بررسی کردند. مداوار در ۱۹۶۵ لقب سِر گرفت. تحقیقات او اساس درک پدیدۀ رد بافتی۴ پس از پیوند۵ است. مداوار در ریو د ژانیرو۶ زاده شد و در آکسفورد انگلستان درس خواند. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱، در دانشگاه بیرمنگام۷ و از ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲، در یونیورسیتی کالج۸ لندن استاد جانورشناسی بود. از ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۵، سرپرست مؤسسۀ ملی تحقیقات پزشکی۹ بود و در ۱۹۷۷، استاد طب تجربی۱۰ مؤسسه سلطنتی۱۱ شد. برنت فرضیه ای مطرح کرد که براساس آن، حیوانات توان تولید نوعی پادتن۱۲ خاص را به ارث نمی برند. مداوار برای اثبات این فرضیه یاخته های بدن نوعی موش را به رویان نوعی دیگر از موش ها تزریق و مشاهده کرد که رویان بر ضد این نوع یاخته ها پادتن تولید نمی کند. مداوار آثاری علمی برای عامه نوشته است که از آن جمله اند امید به پیشرفت۱۳ (۱۹۷۲)، هنر مواد قابل حل۱۴ (۱۹۶۷)، و محدودۀ علم۱۵ (۱۹۸۵).immunologistMacfarlane Burnetacquired immunological tolerancephenomenon of tissue rejectiontransplantationRio de JaneiroUniversity of BirminghamUniversity CollegeNational Institute of Medical Researchprofessor of experimental medicineRoyal InstitutionantibodyThe Hope of ProgressThe Art of the SolubleThe Limits of Science
مِداوار، پیتِر برایان
ایمنی شناس۱ بریتانیایی، زادۀ برزیل. به همراه مک فارلین برنت۲ و به سبب پژوهش در زمینۀ تحمل ایمنی شناختی اکتسابی۳ بافت های پیوندی به جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۶۰ دست یافت. آنان دریافتند که بدن نوزاد در برابر بافت های پیوندزده شده مقاومت نمی کند، و نحوۀ پیدایش مقاومت را در آن بررسی کردند. مداوار در ۱۹۶۵ لقب سِر گرفت. تحقیقات او اساس درک پدیدۀ رد بافتی۴ پس از پیوند۵ است. مداوار در ریو د ژانیرو۶ زاده شد و در آکسفورد انگلستان درس خواند. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱، در دانشگاه بیرمنگام۷ و از ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲، در یونیورسیتی کالج۸ لندن استاد جانورشناسی بود. از ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۵، سرپرست مؤسسۀ ملی تحقیقات پزشکی۹ بود و در ۱۹۷۷، استاد طب تجربی۱۰ مؤسسه سلطنتی۱۱ شد. برنت فرضیه ای مطرح کرد که براساس آن، حیوانات توان تولید نوعی پادتن۱۲ خاص را به ارث نمی برند. مداوار برای اثبات این فرضیه یاخته های بدن نوعی موش را به رویان نوعی دیگر از موش ها تزریق و مشاهده کرد که رویان بر ضد این نوع یاخته ها پادتن تولید نمی کند. مداوار آثاری علمی برای عامه نوشته است که از آن جمله اند امید به پیشرفت۱۳ (۱۹۷۲)، هنر مواد قابل حل۱۴ (۱۹۶۷)، و محدودۀ علم۱۵ (۱۹۸۵).immunologistMacfarlane Burnetacquired immunological tolerancephenomenon of tissue rejectiontransplantationRio de JaneiroUniversity of BirminghamUniversity CollegeNational Institute of Medical Researchprofessor of experimental medicineRoyal InstitutionantibodyThe Hope of ProgressThe Art of the SolubleThe Limits of Science
wikijoo: مداوار،_پیتر_برایان_(۱۹۱۵ـ_۱۹۸۷)