مدال المپیک ( انگلیسی: Olympic medal ) به شرکت کنندگان موفق در یکی از بازی های المپیک اهدا می شود. مدال در سه کلاس طلا، نقره و برنز است که به ترتیب به مقام های اول، دوم و سوم تعلق می گیرد. اعطای جوایز به طور مفصل در پروتکل های المپیک ذکر شده است.
مدال های المپیک بسته به بازی های خاص و کشور میزبان از مواد مختلفی ساخته می شوند. به طور سنتی، مدال های طلا از طلای خالص ساخته می شدند، اما از سال ۱۹۱۲، آنها نقره ای طلایی شدند، به این معنی که بیشتر از نقره با لایه نازکی از روکش طلا ساخته شده اند. مدال های نقره از نقره خالص ساخته می شوند، در حالی که مدال های برنز از آلیاژ برنزی ساخته می شوند که معمولاً از مس، روی و قلع تشکیل شده است. هر مدال همچنین دارای طرح ها و حکاکی های منحصربه فردی برای بزرگداشت این رویداد و ارج نهادن به دستاوردهای ورزشکاران است.
مقام اول ( مدال طلا ) : حداقل ۹۲٫۵٪ نقره، [ ۱] با ۶ گرم طلا اندود شده است. ارزش فلز در سال ۲۰۱۰ حدود ۴۹۴ دلار آمریکا بود. در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ که در سال ۲۰۲۱ در توکیو، ژاپن برگزار شد، مدال با قیمت فعلی حدود ۸۰۰ دلار است. مقام دوم ( مدال نقره ) : ۹۲٫۵٪ نقره؛[ ۲] ارزش فلز حدود ۲۶۰ دلار آمریکا در سال ۲۰۱۰ بود. در توکیو، ژاپن، این مدال ۴۶۰ دلار است. مقام سوم ( مدال برنز ) : در سال ۲۰۱۰ __ ۹۷٪ مس با ۰٫۵٪ قلع و ۲٫۵٪ روی بود. ارزش فلز در سال ۲۰۱۰ حدود ۳ دلار آمریکا بود. در بازی های توکیو ۹۵٪ مس و ۵٪ روی با ارزش فلز حدود ۵ دلار بود.
سنت اهدای مدال در بازی های المپیک به دوران باستان بازمی گردد. در یونان باستان، برندگان با تاج های گل زیتون به عنوان نماد پیروزی خود تاج گذاری می کردند. با این حال، تا قرن ۱۹ بود که مدال هایی که امروزه می شناسیم، بخشی از بازی های المپیک مدرن شدند. ایده استفاده از مدال برای افتخار ورزشکاران توسط پیر دو کوبرتن، بنیانگذار کمیته بین المللی المپیک ( IOC ) ، هنگامی که بازی های المپیک را در سال ۱۸۹۶ احیا کرد، دوباره مطرح شد. اولین مدال های المپیک مدرن در افتتاحیه بازی های آتن اهدا شد. در این سال های اولیه، طراحی و مواد مدال ها متفاوت بود. در چند بازی اول المپیک به برندگان مدال نقره و به نفرات دوم مدال مس یا برنز اهدا شد. تا اینکه در بازی های المپیک ۱۹۰۴ در سنت لوئیس، مدال های طلا، نقره و برنز به طور رسمی به عنوان جوایز استاندارد برای سه بازیکن برتر تعیین شدند. در ابتدا مدال ها از طلای جامد برای مقام اول، نقره جامد برای مقام دوم و برنز جامد برای مقام سوم ساخته شده بود. اما به دلیل ملاحظات هزینه ای، ترکیب مدال ها به مرور زمان تغییر کرد. از بازی های المپیک تابستانی ۱۹۱۲ استکهلم، مدال های طلا نقره ای طلایی شده اند، به این معنی که عمدتاً از نقره ساخته شده و با لایه نازکی از طلا روکش شده اند. این عمل تا امروز ادامه دارد. طراحی مدال های المپیک نیز در طول تاریخ تکامل یافته است تا عناصر کشور میزبان و روح بازی ها را منعکس کند. هر شهر میزبان این آزادی را دارد که طرح های مدال منحصربه فردی خلق کند که میراث فرهنگی و خلاقیت هنری خود را در خود جای دهد. امروزه مدال های المپیک نشان دهنده قدردانی نهایی از دستاوردهای یک ورزشکار و نماد ارزش های برتری، عزم و اراده ورزشی است. آنها یادگارهای ارزشمندی هستند که به عنوان یادآوری ماندگار از فداکاری و پیروزی ورزشکاران در صحنه جهانی بازی های المپیک هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمدال های المپیک بسته به بازی های خاص و کشور میزبان از مواد مختلفی ساخته می شوند. به طور سنتی، مدال های طلا از طلای خالص ساخته می شدند، اما از سال ۱۹۱۲، آنها نقره ای طلایی شدند، به این معنی که بیشتر از نقره با لایه نازکی از روکش طلا ساخته شده اند. مدال های نقره از نقره خالص ساخته می شوند، در حالی که مدال های برنز از آلیاژ برنزی ساخته می شوند که معمولاً از مس، روی و قلع تشکیل شده است. هر مدال همچنین دارای طرح ها و حکاکی های منحصربه فردی برای بزرگداشت این رویداد و ارج نهادن به دستاوردهای ورزشکاران است.
مقام اول ( مدال طلا ) : حداقل ۹۲٫۵٪ نقره، [ ۱] با ۶ گرم طلا اندود شده است. ارزش فلز در سال ۲۰۱۰ حدود ۴۹۴ دلار آمریکا بود. در بازی های المپیک تابستانی ۲۰۲۰ که در سال ۲۰۲۱ در توکیو، ژاپن برگزار شد، مدال با قیمت فعلی حدود ۸۰۰ دلار است. مقام دوم ( مدال نقره ) : ۹۲٫۵٪ نقره؛[ ۲] ارزش فلز حدود ۲۶۰ دلار آمریکا در سال ۲۰۱۰ بود. در توکیو، ژاپن، این مدال ۴۶۰ دلار است. مقام سوم ( مدال برنز ) : در سال ۲۰۱۰ __ ۹۷٪ مس با ۰٫۵٪ قلع و ۲٫۵٪ روی بود. ارزش فلز در سال ۲۰۱۰ حدود ۳ دلار آمریکا بود. در بازی های توکیو ۹۵٪ مس و ۵٪ روی با ارزش فلز حدود ۵ دلار بود.
سنت اهدای مدال در بازی های المپیک به دوران باستان بازمی گردد. در یونان باستان، برندگان با تاج های گل زیتون به عنوان نماد پیروزی خود تاج گذاری می کردند. با این حال، تا قرن ۱۹ بود که مدال هایی که امروزه می شناسیم، بخشی از بازی های المپیک مدرن شدند. ایده استفاده از مدال برای افتخار ورزشکاران توسط پیر دو کوبرتن، بنیانگذار کمیته بین المللی المپیک ( IOC ) ، هنگامی که بازی های المپیک را در سال ۱۸۹۶ احیا کرد، دوباره مطرح شد. اولین مدال های المپیک مدرن در افتتاحیه بازی های آتن اهدا شد. در این سال های اولیه، طراحی و مواد مدال ها متفاوت بود. در چند بازی اول المپیک به برندگان مدال نقره و به نفرات دوم مدال مس یا برنز اهدا شد. تا اینکه در بازی های المپیک ۱۹۰۴ در سنت لوئیس، مدال های طلا، نقره و برنز به طور رسمی به عنوان جوایز استاندارد برای سه بازیکن برتر تعیین شدند. در ابتدا مدال ها از طلای جامد برای مقام اول، نقره جامد برای مقام دوم و برنز جامد برای مقام سوم ساخته شده بود. اما به دلیل ملاحظات هزینه ای، ترکیب مدال ها به مرور زمان تغییر کرد. از بازی های المپیک تابستانی ۱۹۱۲ استکهلم، مدال های طلا نقره ای طلایی شده اند، به این معنی که عمدتاً از نقره ساخته شده و با لایه نازکی از طلا روکش شده اند. این عمل تا امروز ادامه دارد. طراحی مدال های المپیک نیز در طول تاریخ تکامل یافته است تا عناصر کشور میزبان و روح بازی ها را منعکس کند. هر شهر میزبان این آزادی را دارد که طرح های مدال منحصربه فردی خلق کند که میراث فرهنگی و خلاقیت هنری خود را در خود جای دهد. امروزه مدال های المپیک نشان دهنده قدردانی نهایی از دستاوردهای یک ورزشکار و نماد ارزش های برتری، عزم و اراده ورزشی است. آنها یادگارهای ارزشمندی هستند که به عنوان یادآوری ماندگار از فداکاری و پیروزی ورزشکاران در صحنه جهانی بازی های المپیک هستند.
wiki: مدال المپیک