مدار مجتمع دیجیتال برنامه پذیر

دانشنامه عمومی

آرایه دروازه برنامه پذیر در محل ( FPGA ) ( آرایه ی دروازه ی میدانی برنامه پذیر ) یک مدار یکپارچه طراحی شده است که پس از ساخت، توسط مشتری یا طراح قابل برنامه ریزی در محل خود است؛ از این رو به آن «برنامه پذیر در محل» گفته می شود. پیکربندی FPGA به طور کلی با استفاده از یک زبان توصیف سخت افزاری ( HDL ) ، مشابه آنچه که برای یک مدار یکپارچه خاص برنامه ( ASIC ) مورد استفاده قرار می گیرد، مشخص می شود. ( نمودارهای مدار قبلاً برای مشخص کردن پیکربندی استفاده شده بود، همانطور که برای ASICها بود، اما این به طور فزاینده ای نادر است. )
FPGAها حاوی آرایه ای از بلوک های منطقی برنامه ریزی شده و سلسله مراتبی از اتصالات مجدد قابل تنظیم است که اجازه می دهد بلوک ها با یکدیگر هماهنگ شوند، مانند بسیاری از دروازه های منطقی که می توانند در پیکربندی های مختلف به یکدیگر متصل شوند. بلوک های منطقی را می توان برای انجام وظایف ترکیبی پیچیده یا گیت منطقی ساده مانند AND و XOR پیکربندی کرد. در اکثر FPGAها، بلوک های منطقی شامل عناصر حافظه می شوند که ممکن است فلیپ فلاپ های ساده یا بلوک های کامل تر حافظه باشد. [ ۱]
برای کاربران با امکانات مالی اندک در زمینهٔ تولید ماهواره، اف پی جی ای ها می توانند وقت و هزینهٔ زیادی را کاهش دهند. این مؤلفهٔ مثبت باعث شده است که این مدارهای مجتمع با وجود حساسیت در برابر پرتوهای کیهانی، به تعداد بالا مورد استفاده قرار بگیرند. البته برای اینکه پروژه دچار اخلال نشود، در ماهواره ها از ترکیب سه گانهٔ این آی سی ها استفاده می شود تا در صورت از کارافتادن یک، یا دو تا از آن ها کار ابزار فضایی ادامه پیدا کند. [ ۱]
عکس مدار مجتمع دیجیتال برنامه پذیر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس