مدار باززاینده مدار تقویت کننده ای است که از بازخورد مثبت استفاده می کند ( همچنین به عنوان باززایشی یا واکنشی شناخته می شود ) . [ ۱] [ ۲] مقداری از خروجی دستگاه تقویت کننده دوباره به ورودی آن اعمال می شود تا به سیگنال ورودی افزوده شود و تقویت را افزایش دهد. [ ۳] یک مثال اشمیت تریگر ( که به عنوان مقایسه کننده باززاینده نیز شناخته می شود ) است، اما متداول ترین استفاده از این اصطلاح در تقویت کننده های آراف و بویژه گیرنده های باززاینده است تا بهره یک تقویت کننده تک طبقه ای را به شدت افزایش دهد. [ ۴] [ ۵] [ ۶]
گیرنده باززاینده در سال ۱۹۱۲[ ۷] اختراع شد و در سال ۱۹۱۴[ ۸] توسط مهندس برق آمریکایی ادوین آرمسترانگ هنگامی که دانشجوی کارشناسی در دانشگاه کلمبیا بود، ثبت اختراع شد. [ ۹] بین سال های ۱۹۱۵ و جنگ جهانی دوم بسیار مورد استفاده قرار گرفت. مزایای گیرنده های باززاینده شامل افزایش حساسیت با نیازمندی های سخت افزاری ناچیز و افزایش انتخاب پذیری است زیرا Q مدار تنظیم شده وقتی تقویت کننده لامپی یا ترانزیستور حلقه بازخورد خود را در اطراف مدار تنظیم شده ( از طریق سیم پیچ «تحریک» یا سَروسط روی پیچه ) داشته باشد، افزایش می یابد؛ زیرا مقاومت منفی ایجاد می کند.
گیرنده باززاینده تا حدودی به دلیل تمایل خود به تابش تداخل در هنگام نوسان، [ ۶] [ ۵] : p. 190 در دهه ۱۹۳۰، گیرنده باززاینده تا حد زیادی توسط سایر طرح های گیرنده تی اراف ( به عنوان مثال گیرنده های «بازتابی» ) و به خصوص توسط اختراع دیگر گیرنده سوپرهترودین[ ۱۰] آرمسترانگ جایگزین شد و تا حد زیادی منسوخ در نظر گرفته می شوند. [ ۱۱] باززایش ( که اکنون به آن بازخورد مثبت گفته می شود ) هنوز هم به طور گسترده در سایر زمینه های الکترونیک، مانند نوسان سازها، فیلترهای فعال و تقویت کننده بوت استرپ استفاده می شود.
یک گیرنده که از مقادیر بیشتری از باززایشی به روشی پیچیده تر برای دستیابی به تقویت حتی بالاتر استفاده می کند، گیرنده فوق باززاینده می گویند که این نیز توسط آرمسترانگ در سال ۱۹۲۲ اختراع شد. [ ۱۱] [ ۵] این مورد هرگز در گیرنده های تجاری عمومی مورد استفاده قرار نگرفت، اما به دلیل تعداد کمی از قطعات آن در کاربردهای تخصصی مورد استفاده قرار می گرفت. یکی از کاربردهای گسترده در طول جنگ جهانی دوم، فرستنده و گیرنده های آی اف اف بود که در آن مدار تک تنظیم شده ای کل سیستم الکترونیکی را تکمیل می کرد. هنوز هم در چند کاربرد تخصصی با سرعت کم داده، مانند درب بازکن های گاراژ، [ ۱۲] دستگاه های شبکه بی سیم، واکی تاکی و اسباب بازی ها استفاده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگیرنده باززاینده در سال ۱۹۱۲[ ۷] اختراع شد و در سال ۱۹۱۴[ ۸] توسط مهندس برق آمریکایی ادوین آرمسترانگ هنگامی که دانشجوی کارشناسی در دانشگاه کلمبیا بود، ثبت اختراع شد. [ ۹] بین سال های ۱۹۱۵ و جنگ جهانی دوم بسیار مورد استفاده قرار گرفت. مزایای گیرنده های باززاینده شامل افزایش حساسیت با نیازمندی های سخت افزاری ناچیز و افزایش انتخاب پذیری است زیرا Q مدار تنظیم شده وقتی تقویت کننده لامپی یا ترانزیستور حلقه بازخورد خود را در اطراف مدار تنظیم شده ( از طریق سیم پیچ «تحریک» یا سَروسط روی پیچه ) داشته باشد، افزایش می یابد؛ زیرا مقاومت منفی ایجاد می کند.
گیرنده باززاینده تا حدودی به دلیل تمایل خود به تابش تداخل در هنگام نوسان، [ ۶] [ ۵] : p. 190 در دهه ۱۹۳۰، گیرنده باززاینده تا حد زیادی توسط سایر طرح های گیرنده تی اراف ( به عنوان مثال گیرنده های «بازتابی» ) و به خصوص توسط اختراع دیگر گیرنده سوپرهترودین[ ۱۰] آرمسترانگ جایگزین شد و تا حد زیادی منسوخ در نظر گرفته می شوند. [ ۱۱] باززایش ( که اکنون به آن بازخورد مثبت گفته می شود ) هنوز هم به طور گسترده در سایر زمینه های الکترونیک، مانند نوسان سازها، فیلترهای فعال و تقویت کننده بوت استرپ استفاده می شود.
یک گیرنده که از مقادیر بیشتری از باززایشی به روشی پیچیده تر برای دستیابی به تقویت حتی بالاتر استفاده می کند، گیرنده فوق باززاینده می گویند که این نیز توسط آرمسترانگ در سال ۱۹۲۲ اختراع شد. [ ۱۱] [ ۵] این مورد هرگز در گیرنده های تجاری عمومی مورد استفاده قرار نگرفت، اما به دلیل تعداد کمی از قطعات آن در کاربردهای تخصصی مورد استفاده قرار می گرفت. یکی از کاربردهای گسترده در طول جنگ جهانی دوم، فرستنده و گیرنده های آی اف اف بود که در آن مدار تک تنظیم شده ای کل سیستم الکترونیکی را تکمیل می کرد. هنوز هم در چند کاربرد تخصصی با سرعت کم داده، مانند درب بازکن های گاراژ، [ ۱۲] دستگاه های شبکه بی سیم، واکی تاکی و اسباب بازی ها استفاده می شود.
wiki: مدار بازتولیدکننده