مد گوتیک

مد گوتیک به سبک لباس پوشیدنی گفته می شود که توسط اعضای خرده فرهنگ گوت استفاده می شود. تاریکی، قدیمی بودن و بعضی اوقات بدن نمایی از ویژگی های این سبک است. سبک گوتیک شامل رنگ کردن مو به رنگ های تیره یا بسیار روشن مثل سفید و نقره، موج دار کردن مو، لب ها و لباس های تیره است. در طراحی این سبک از ویژگی های سبک پانک، ویکتوریایی و الیزابتی بهره گرفته شده است.
سینترا ویلسون اعتقاد دارد که ریشه های سبک معاصر گوت را باید در فرهنگ عزاداری عصر ویکتوریا جستجو کرد. همچنین از متخصصان دربارهٔ شناخت تاریخ این سبک می توان از والری استیل نام برد.
مد گوتیک را می توان با لباس های کاملاً سیاه یا سبک مو و آرایش منحصر به فرد آن شناخت.
سایمون رینولدز راه های شناسایی ظاهری این سبک را
• رنگ پریدگی شدید، موهای مشکی، لباس هایی به سبک سال های ۱۷۹۵ تا ۱۸۲۰، کلاه سیلندری، پوشاک چرمی، گردنبند قلاده ای، جواهرات جادویی یا ترسناک ( گوشواره استخوانی، مهره، ستاره پنج پر، جمجمه ) که معمولاً از نقره ساخته می شوند، می داند.
رینولدز همچنین در یادداشت هایش به جوراب های مخصوص، چکمه های چرمی سیاه یا سفید، و آرایش چشم اشاره کرده است.
تد پولهموس مد گوتیک را به این صورت تشریح کرده است:
• استفاده زیاد از مخمل سیاه، پارچه توری، سینه بندهای توری محکم، دستکش، جواهرات نقره ای با مضامین مذهبی یا ماورائی.
همچنین پژوهشگر دیگری به نام ماکسیم دبلیو فورک اشاره کرده است که:
• خرده فرهنگ گوت شورشی است علیه مدهای جذابی که از دیسکوهای ۱۹۷۰ به وجود آمده اند. موهای سیاه، لباس های تیره و صورت های رنگ پریده مضامین پایه ای برای طراحان سبک گوتیک هستند. به صورت شگفت انگیزی می توان خرده فرهنگ گوت را نگاهی اغراق آمیز و عمدی به سیاهی دانست. همچنین آرایش ها و رنگ لباس ها و رنگ پریدگی صورت را می توان نسخه امروزی شده اواخر سبک ویکتوریایی دانست.
مد گوتیگ گاهی با مد هوی متال اشتباه گرفته می شود.
از مدل های معروف این سبک می توان به ثدا بارا ( ۱۹۱۰ ) ، موزیدورا، بلا لاگوسی، بتی پیج، مورتیسیا آدامز، نیکو، دیوید بووی، لوکس اینتریور، دیو وانیان، لیدیا دیتز و روبرتا اسمیت نام برد.
• کریستوف گروننبرگ، "اسرار حل نشده:داستان های گوتیک از فرانکشتاین تا مو خوردن عروسک"، گوتیک، بوستون، انتشارات ام آی تی، ۱۹۹۷
• جیمز هاناهام، "مرگ بلا لاگوسی و من در هر دو حالت احساس خوبی ندارم:گوت و بزرگداشت رنج در موسیقی راک"، گوتیک، بوستون، انتشارات ام آی تی، ۱۹۹۷
• تد پولهموس، "سبک خیابانی:از پیاده رو تا سکوی گربه رو"، لندن، انتشارات توماس و هودسون، ۱۹۹۴
• والری استیل و جنیفر پارک، "گوتیک:طلسم سیاه"، انتشارات دانشگاه ییل و مؤسسه تکنولوژی مد نیویورک، ۲۰۰۸
• جیلیان ونترز، "گوتیک جادوی مدرسه - راهنمای ضروری برای گوت ها و کسانی که آن ها را دوست دارند"