[ویکی فقه] مد حاصل از وقف بر کلمه به سکون ناقص و اظهار اندکی از حرکت آن را مد روم گویند.
سیوطی در کتاب الاتقان بنا بر قول ابو بکر احمد بن حسین بن مهران، مدهای قرآن را ده گونه دانسته که از آن جمله، مد روم است و مقدار آن، یک و نیم الف است.
تعریف
«روم» در لغت به معنای طلب یا نرمی گوش و در اصطلاح ، نطق به بعضی از حرکت موقوف علیه است؛ به عبارت دیگر، روم انداختن چهار دانگ حرکت و باقی گذاشتن دو دانگ آن است؛ مانند روم در همزه «انتم» در «ها انتم» که نه به طور کامل ادا و نه حذف می شود؛ بلکه به صورت نرم و آرام به آن اشاره می شود.
سیوطی در کتاب الاتقان بنا بر قول ابو بکر احمد بن حسین بن مهران، مدهای قرآن را ده گونه دانسته که از آن جمله، مد روم است و مقدار آن، یک و نیم الف است.
تعریف
«روم» در لغت به معنای طلب یا نرمی گوش و در اصطلاح ، نطق به بعضی از حرکت موقوف علیه است؛ به عبارت دیگر، روم انداختن چهار دانگ حرکت و باقی گذاشتن دو دانگ آن است؛ مانند روم در همزه «انتم» در «ها انتم» که نه به طور کامل ادا و نه حذف می شود؛ بلکه به صورت نرم و آرام به آن اشاره می شود.
wikifeqh: مد_روم