مد در علم تجوید

[ویکی فقه] مد (تجوید) به کشیدن صوت در حروف مدی ، بیش از میزان طبیعی اطلاق می شود.
کلمه «مد» در علم تجوید ، یعنی امتداد صوت در حروف مدی، بیش از میزان طبیعی.
حروف مد
حروف مد عبارتند از: الف؛ واو ساکن ماقبل مضموم؛ یای ساکن ماقبل مکسور. پس اگر مثلا کلمه «شاء» را با الف کشیده تلفظ کنیم، گویند «الف» را مد داد. در بیان دیگری از مد گفته اند مد، کشیدن صوت به اندازه چهار یا پنج برابر طبیعی است.
تعریف قصر
در مقابل مد، « قصر » به معنای حبس و کوتاهی است. «قصر» در تجوید به معنای ادای حرف مد به میزان طبیعی و معمول است. با این بیان شاید بتوان «قصر» را «مد طبیعی» دانست.
پیشینه مد
...