در الکترونیک، مخلوط کننده ( به انگلیسی: mixer ) یا میکسر یا مخلوط کننده فرکانس، یک مدار الکتریکی است که فرکانس های جدیدی را از دو سیگنال اعمال شده به آن ایجاد می کند. در رایج ترین کاربرد آن، دو سیگنال به یک مخلوط کننده اعمال می شود و سیگنال های جدیدی را در مجموع و تفاضل فرکانس های اصلی تولید می کند. سایر اجزای فرکانس نیز ممکن است در یک مخلوط کننده فرکانس عملی تولید شوند.
مخلوط کننده ها به طور گسترده ای برای جابجایی سیگنال ها از یک محدوده فرکانسی به محدوده دیگر استفاده می شوند، فرآیندی که به عنوان هتروداین سازی شناخته می شود، برای راحتی در انتقال یا پردازش سیگنال بیشتر. به عنوان مثال، یکی از اجزای کلیدی گیرنده سوپرهتروداین، مخلوط کننده است که برای انتقال سیگنال های دریافتی به فرکانس میانی مشترک استفاده می شود. مخلوط کننده های فرکانس نیز برای مدوله کردن سیگنال حامل در فرستنده های رادیویی استفاده می شوند.
ویژگی اساسی یک مخلوط کننده این است که یک مولفه در خروجی خود تولید می کند که حاصل ضرب دو سیگنال ورودی است. هر دو مدار فعال و غیرفعال می توانند مخلوط کننده ها را تحقق بخشند. مخلوط کننده های غیرفعال از یک یا چند دیود استفاده می کنند و به رابطه غیرخطی بین ولتاژ و جریان برای تأمین عنصر ضربی تکیه می کنند. در یک مخلوط کننده غیرفعال، سیگنال خروجی مورد نظر همیشه توان کمتری نسبت به سیگنال های ورودی دارد.
مخلوط کننده ها همچنین ممکن است براساس توپولوژی آنها طبقه بندی شوند:
• یک مخلوط کننده نامتعادل، علاوه بر تولید سیگنال حاصل ضربی، به هر دو سیگنال ورودی اجازه عبور می دهد و به عنوان موالفه ای در خروجی ظاهر می شود.
• یک مخلوط کننده متعادل تک با یکی از ورودی هایش به یک مدار متعادل ( تفاضلی ) اعمال می شود به طوری که نوسان ساز محلی ( LO ) یا ورودی سیگنال ( RF ) در خروجی سرکوب می شود، اما نه هر دو.
• یک مخلوط کننده متعادل دوگانه هر دو ورودی خود را به مدارهای تفاضلی اعمال می کند، به طوری که هیچ یک از سیگنال های ورودی و فقط سیگنال حاصل ضرب در خروجی ظاهر می شود. [ ۱] مخلوط کننده های متعادل دوگانه پیچیده تر هستند و به سطوح راه اندازی بالاتری نسبت به طرح های نامتعادل و متعادل تک نیاز دارند.
انتخاب نوع مخلوط کننده یک بده و بستان برای یک کاربرد خاص است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمخلوط کننده ها به طور گسترده ای برای جابجایی سیگنال ها از یک محدوده فرکانسی به محدوده دیگر استفاده می شوند، فرآیندی که به عنوان هتروداین سازی شناخته می شود، برای راحتی در انتقال یا پردازش سیگنال بیشتر. به عنوان مثال، یکی از اجزای کلیدی گیرنده سوپرهتروداین، مخلوط کننده است که برای انتقال سیگنال های دریافتی به فرکانس میانی مشترک استفاده می شود. مخلوط کننده های فرکانس نیز برای مدوله کردن سیگنال حامل در فرستنده های رادیویی استفاده می شوند.
ویژگی اساسی یک مخلوط کننده این است که یک مولفه در خروجی خود تولید می کند که حاصل ضرب دو سیگنال ورودی است. هر دو مدار فعال و غیرفعال می توانند مخلوط کننده ها را تحقق بخشند. مخلوط کننده های غیرفعال از یک یا چند دیود استفاده می کنند و به رابطه غیرخطی بین ولتاژ و جریان برای تأمین عنصر ضربی تکیه می کنند. در یک مخلوط کننده غیرفعال، سیگنال خروجی مورد نظر همیشه توان کمتری نسبت به سیگنال های ورودی دارد.
مخلوط کننده ها همچنین ممکن است براساس توپولوژی آنها طبقه بندی شوند:
• یک مخلوط کننده نامتعادل، علاوه بر تولید سیگنال حاصل ضربی، به هر دو سیگنال ورودی اجازه عبور می دهد و به عنوان موالفه ای در خروجی ظاهر می شود.
• یک مخلوط کننده متعادل تک با یکی از ورودی هایش به یک مدار متعادل ( تفاضلی ) اعمال می شود به طوری که نوسان ساز محلی ( LO ) یا ورودی سیگنال ( RF ) در خروجی سرکوب می شود، اما نه هر دو.
• یک مخلوط کننده متعادل دوگانه هر دو ورودی خود را به مدارهای تفاضلی اعمال می کند، به طوری که هیچ یک از سیگنال های ورودی و فقط سیگنال حاصل ضرب در خروجی ظاهر می شود. [ ۱] مخلوط کننده های متعادل دوگانه پیچیده تر هستند و به سطوح راه اندازی بالاتری نسبت به طرح های نامتعادل و متعادل تک نیاز دارند.
انتخاب نوع مخلوط کننده یک بده و بستان برای یک کاربرد خاص است. [ ۲]
wiki: مخلوط کننده فرکانس