مخلصین

[ویکی فقه] خداوند در قران برای مخلَصین خصایصی ذکر کرده است که در ذیل به آن ها پرداخته می شود.
مخلَصین کسانی هستند که خداوند تعالی، آنان را برای خود خالص کرده است: «الّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصین». در شماری از آیات، از انسان هایی با عنوان مخلَصین به صیغه مفعول یاد شده؛ یعنی انسان هایی که خداوند آن ها را پاک و خالص کرده است: «انّا اخلَصنهُم بِخالِصَةٍ ذِکرَی الدّار» درباره هدف از برگزیدن مخلَصین باید گفت: لازم است خداوند همواره در میان انسان ها، افرادی را برانگیزاند که اخلاص کامل داشته و دارای نفوس پاک، قلوب طاهر و فطرت مستقیم توحیدی باشند تا توحید در جامعه بشری را حفظ کنند.
نجات از نابودی دنیایی و عذاب آخرتی
خداوند، مشرکان و گمراهان امّت های پیشین را نابود کرده و مخلَصین را رهاینده است: «فَانظُر کَیفَ کانَ عقِبَةُ المُنذَرین الّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصین» چنان که در آخرت نیز آن گاه که تکذیب کنندگان برای حضور در عذاب برانگیخته می شوند، مخلَصین را احضار نمی کند «فَکَذَّبوهُ فَانَّهُم لَمُحضَرون الّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصین».
عصمت
از جمله شؤون مخلَصین آن است که نوعی علم و یقین دارند، غیر از علوم متعارفی که نزد انسان های معمول است، و خداوند به وسیله آن علم، هرگونه بدی و زشتی را از آنان دور می کند؛ ازاین رو ایشان مرتکب هیچ معصیتی نشده، حتّی قصد هیچ گناهی نیز نمی کنند و این همان عصمت الهی است؛ چنان که خداوند، حضرت یوسف علیه السلام را از آلوده شدن به گناه و قصد آن حفظ کرد: «... و هَمَّ بِها لَولا ان رَءا بُرهنَ رَبّهِ کَذلِکَ لِنَصرِفَ عَنهُ السّوءَ و الفَحشاءَ انَّهُ مِن عِبادِنَا المُخلَصین».
ایمنی از اغوای ابلیس
...

[ویکی الکتاب] معنی مُخْلَصِینَ: خالص کننده ها
ریشه کلمه:
خلص (۳۱ بار)

«مُخْلَصِین» جمع «مخلَص» (به فتح لام) همان گونه که در تفسیر سوره «یوسف» بیان کردیم کسی است که به مرحله عالی ایمان و عمل پس از تعلیم و تربیت و مجاهده با نفس، رسیده باشد که در برابر وسوسه های شیطان و هر وسوسه گر نفوذ ناپذیر شود.