مخلصانه. [ م ُ ل ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) خالص و حقیقی و باصداقت و حاکی از صفا و خلوص نیت : و این بیتهای مخلصانه که خود گفته است از او مر عقلا را بر اعتقاد پاک او گواه است. ( جامع الحکمتین ناصرخسرو 315 ). معاصران ز حریف شبانه یاد آرید حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید.
حافظ.
|| حقیقی و بطور راستی و دوستانه و با صداقت و مانند دوست حقیقی. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
۱- ( صفت ) حاکگی از خلوص و صفائ نیت : و این بیتهائ مخلصانه که خود گفته است ازومر عقلا را بر اعتقاد پاک او دو گواه است . ۲- از روی خلوص و صفا صادقانه : مخلصانه باو خدمت میکند .