مخفی، زیبُ النِّساء بیگم (دهلی ۱۰۴۸ـ۱۱۱۳ق)
بانوی عالِم ، خوشنویس، و شاعر فارسی گوی هند. دختر بزرگ اُورَنْگ زیب ، پادشاه بابری هند، و حافظ قرآن بود و شعر و ادب را نزد محمد سعید اشرف مازندرانی فراگرفت و با زبان و ادب فارسی ، عربی، و اردو آشنا شد و در هیئت و فلسفه نیز اطلاعاتی کسب کرد و خطوط نستعلیق، نسخ ، و شکسته نستعلیق را خوب می نوشت . کتاب ها، رساله ها، و دیوان هایی چند به نام او نوشته اند. بیشتر غزل می سرود و با ناصر علی سرهندی نشست و برخاست داشت. پیرو سبک حافظ و عرفی بود. تخلص شعری وی «زیب» بود، و مجموعه ای از اشعار باقی ماندۀ او شامل ۵هزار بیت، به چاپ رسیده است.
بانوی عالِم ، خوشنویس، و شاعر فارسی گوی هند. دختر بزرگ اُورَنْگ زیب ، پادشاه بابری هند، و حافظ قرآن بود و شعر و ادب را نزد محمد سعید اشرف مازندرانی فراگرفت و با زبان و ادب فارسی ، عربی، و اردو آشنا شد و در هیئت و فلسفه نیز اطلاعاتی کسب کرد و خطوط نستعلیق، نسخ ، و شکسته نستعلیق را خوب می نوشت . کتاب ها، رساله ها، و دیوان هایی چند به نام او نوشته اند. بیشتر غزل می سرود و با ناصر علی سرهندی نشست و برخاست داشت. پیرو سبک حافظ و عرفی بود. تخلص شعری وی «زیب» بود، و مجموعه ای از اشعار باقی ماندۀ او شامل ۵هزار بیت، به چاپ رسیده است.