[ویکی نور] "مخطوطة تاریخ الازمنه" اثر جرجیوریوس ابوالفرج بن عبری است که به زبان عربی در قرن هفتم هجری، درباره تاریخ عمومی دنیایی و دینی از آفرینش تا روزگار مؤلف می باشد.
از یک مقدمه توسط مترجم کتاب تشکیل یافته است. کتاب در سه بخش شامل سرگذشت دولت ها، سرگذشت اخبار عتیق، احوال جاثلیق ها، بطریق ها و مفریان های مشرق، اعم از نسطوریان و یعقوبیان تشکیل یافته است.
کوشش ابن عبری در زمینه تاریخ مهم ترین بخش فعالیت علمی او شمرده شده است. چه به علت اشتمال آن بر بیان حوادث بسیار و یاد مردان بزرگ علم در مشرق و چه به جهت نقل او از مآخذی که خود آن ها یا از میان رفته اند و یا دشوار می توان به آن ها دست یافت. اثر تاریخی او بود که توجه اروپاییان را جلب کرد و پیش از آثار دیگر او چاپ و منتشر شد.
اهمیت نوشته تاریخی او حتی در زمان زندگانی مؤلف برای معاصران شناخته شده بود و از این رو این اثر به دو صورت سریانی و عربی پدید آمد.
ابن عبری تاریخ خود را نخست به سریانی نوشت و آن را مَحْتونوت زونی (اخبار الزمان) یا تاریخ الازمنه نامید. این اثر یک تاریخ عمومی دنیایی و دینی از آفرینش تا روزگار مؤلف و در 3 بخش است: بخش اول سرگذشت دولت هاست از عهد باستان تا 683ق1284/م مشتمل بر 10 دولت بزرگ؛ بخش های دوم و سوم حاوی تاریخ کلیساست. بخش دوم خود در دو جزء است: جزء اول در سرگذشت اخبار عهد عتیق از هارون برادر موسی(ع) تا حنّان با تکیه بر کتاب مقدس و تاریخ یوسیفوس؛ در جزءِ دوم احوال بطریق های انطاکیه از پطرس رسول تا قدیسفلاوْیَن (518م) آمده است. اعلام اعتقاد به طبیعت واحد در مسیح از سوی ساویروس و پدید آمدن جدایی در کلیسا و آغاز سلسله بطریق های یعقوبی سریانی با شخص یاد شده و ادامه این سلسله در انطاکیه (بطریق های یعقوبی مغرب) تا زمان فیلوکسینوس، معاصر ابن عبری، در آخر این جزء قرار دارد. بخش سوم احوال جاثلیق ها، بطریق ها و مفریان های مشرق، اعم از نسطوریان و یعقوبیان است که از زمان تومای رسول و نخستین مفریان یعقوبی (منصوب در 7ق628/م) تا عصر مؤلف.
از یک مقدمه توسط مترجم کتاب تشکیل یافته است. کتاب در سه بخش شامل سرگذشت دولت ها، سرگذشت اخبار عتیق، احوال جاثلیق ها، بطریق ها و مفریان های مشرق، اعم از نسطوریان و یعقوبیان تشکیل یافته است.
کوشش ابن عبری در زمینه تاریخ مهم ترین بخش فعالیت علمی او شمرده شده است. چه به علت اشتمال آن بر بیان حوادث بسیار و یاد مردان بزرگ علم در مشرق و چه به جهت نقل او از مآخذی که خود آن ها یا از میان رفته اند و یا دشوار می توان به آن ها دست یافت. اثر تاریخی او بود که توجه اروپاییان را جلب کرد و پیش از آثار دیگر او چاپ و منتشر شد.
اهمیت نوشته تاریخی او حتی در زمان زندگانی مؤلف برای معاصران شناخته شده بود و از این رو این اثر به دو صورت سریانی و عربی پدید آمد.
ابن عبری تاریخ خود را نخست به سریانی نوشت و آن را مَحْتونوت زونی (اخبار الزمان) یا تاریخ الازمنه نامید. این اثر یک تاریخ عمومی دنیایی و دینی از آفرینش تا روزگار مؤلف و در 3 بخش است: بخش اول سرگذشت دولت هاست از عهد باستان تا 683ق1284/م مشتمل بر 10 دولت بزرگ؛ بخش های دوم و سوم حاوی تاریخ کلیساست. بخش دوم خود در دو جزء است: جزء اول در سرگذشت اخبار عهد عتیق از هارون برادر موسی(ع) تا حنّان با تکیه بر کتاب مقدس و تاریخ یوسیفوس؛ در جزءِ دوم احوال بطریق های انطاکیه از پطرس رسول تا قدیسفلاوْیَن (518م) آمده است. اعلام اعتقاد به طبیعت واحد در مسیح از سوی ساویروس و پدید آمدن جدایی در کلیسا و آغاز سلسله بطریق های یعقوبی سریانی با شخص یاد شده و ادامه این سلسله در انطاکیه (بطریق های یعقوبی مغرب) تا زمان فیلوکسینوس، معاصر ابن عبری، در آخر این جزء قرار دارد. بخش سوم احوال جاثلیق ها، بطریق ها و مفریان های مشرق، اعم از نسطوریان و یعقوبیان است که از زمان تومای رسول و نخستین مفریان یعقوبی (منصوب در 7ق628/م) تا عصر مؤلف.
wikinoor: مخطوطة_تاریخ_الأزمنة