مخسول

لغت نامه دهخدا

مخسول. [ م َ ] ( ع ص ) فرومایه. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). مخسولة. رذل و مرذول وفرومایه. ( ناظم الاطباء ). || بکارناآینده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج ). نابکارآینده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مخسل و مخسولة شود.

پیشنهاد کاربران