[ویکی نور] مخزن الادویه دائره المعارف خوردنیها و داروهای پزشکی سنتی ایران (طبع قدیم). «مخزن الادویه» تالیف محمدحسین عقیلی خراسانی طبیب بزرگ قرن دوازدهم هجری قمری به منزله فرهنگنامه خوردنی ها و داروهای پزشکی سنتی است. عقیلی پس از تألیف قرابادین کبیر به تألیف این کتاب دست زده است.
کتاب مشتمل بر یک مقدمه و 28 باب و یک خاتمه است. مقدمه که به ذکر کلیاتی درباره استفاده از ادویه و خصوصیات کلی آن ها اشاره دارد، مشتمل بر چهارده فصل است. ابواب کتاب نیز به مقتضای تعداد ادویه و نیز حرف دوم آن به چندین فصل تقسیم شده است. خاتمه نیز به ذکر اسامی ادویه ذکر شده در کتاب اختصاص دارد. هر یک از ابواب خاتمه نیز به مقتضای حرف دوم این ادویه به چند فصل قسیم شده است.
کتاب مخزن الادویه یکی از مفصل ترین و مشهورترین و در عین حال معتبرترین کتاب هایی است که در زمینه شناخت مفردات پزشکی سنتی در دسترس دانشجویان این رشته قرار دارد.
این کتاب از چند جهت قابل توجه است: از یک سو جامعیت این اثر باعث شده که این کتاب ناسخ دیگر کتب نگاشته شده، در این زمینه -از جمله اختیارات بدیعی و تحفة المؤمنین- به شمار رود. از سوی دیگر استفاده مؤلف از ده ها کتاب طب سنتی که مکرراً به آن ها اشاره می کند و نیز نقل تجربیات خود و اساتیدش، جامعیت کم نظیری برای این اثر به وجود آورده است.
از سوی دیگر مؤلف تنها در پی نقل و تقلید بدون تحقیق نبوده، بلکه گاه سخنان بزرگان را -در عین احترام به آنان- به نقد می کشد.
کتاب مشتمل بر یک مقدمه و 28 باب و یک خاتمه است. مقدمه که به ذکر کلیاتی درباره استفاده از ادویه و خصوصیات کلی آن ها اشاره دارد، مشتمل بر چهارده فصل است. ابواب کتاب نیز به مقتضای تعداد ادویه و نیز حرف دوم آن به چندین فصل تقسیم شده است. خاتمه نیز به ذکر اسامی ادویه ذکر شده در کتاب اختصاص دارد. هر یک از ابواب خاتمه نیز به مقتضای حرف دوم این ادویه به چند فصل قسیم شده است.
کتاب مخزن الادویه یکی از مفصل ترین و مشهورترین و در عین حال معتبرترین کتاب هایی است که در زمینه شناخت مفردات پزشکی سنتی در دسترس دانشجویان این رشته قرار دارد.
این کتاب از چند جهت قابل توجه است: از یک سو جامعیت این اثر باعث شده که این کتاب ناسخ دیگر کتب نگاشته شده، در این زمینه -از جمله اختیارات بدیعی و تحفة المؤمنین- به شمار رود. از سوی دیگر استفاده مؤلف از ده ها کتاب طب سنتی که مکرراً به آن ها اشاره می کند و نیز نقل تجربیات خود و اساتیدش، جامعیت کم نظیری برای این اثر به وجود آورده است.
از سوی دیگر مؤلف تنها در پی نقل و تقلید بدون تحقیق نبوده، بلکه گاه سخنان بزرگان را -در عین احترام به آنان- به نقد می کشد.