مخرج لسان

[ویکی فقه] مخرج لسان به یکی از مخارج اصلی حروف ، شامل مخرج پنجم تا چهاردهم (ده مخرج) اطلاق می شود.
مخرج یا موضع لسان، از مواضع اصلی ادای حروف و وسیع ترین آن ها است. این مخرج از یک طرف شامل بخش های مختلف زبان (ریشه، میانه، سر و کناره زبان) و از طرف دیگر شامل اجزای مختلف کام بالا ( زبان کوچک ، نرم کام ، سخت کام ، لثه و دندان ها) می شود.
حروف ادا شونده ار مخرج لسان
هجده حرف از موضع زبان ادا می شوند که در ده مخرج جای داده شده اند:۱. ق ( مخرج پنجم از مخارج هفده گانه)؛۲. ک ( مخرج ششم )؛۳. ج، ش، ی ( مخرج هفتم )؛۴. ض ( مخرج هشتم )؛۵. ل ( مخرج نهم )؛۶. ن ( مخرج دهم )؛۷. ر ( مخرج یازدهم )؛۸. ط، د، ت ( مخرج دوازدهم )؛۹. ص، س، ز ( مخرج سیزدهم )؛۱۰. ظ، ذ، ث ( مخرج چهاردهم ).