مخذم

لغت نامه دهخدا

مخذم. [ م ِ ذَ ] ( ع ص ) تیغ بران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). شمشیر برنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مُخَذَّم شود.

مخذم. [ م ُ خ َذْ ذِ ] ( ع ص ) برنده و پاره پاره کننده. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). کسی که می برد و پاره پاره میکند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تخدیم و ماده قبل شود.

مخذم. [ م ُ خ َذْ ذَ ] ( ع ص ) شمشیر که زود برد.( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شمشیر تیزو برنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده قبل شود.

فرهنگ فارسی

شمشیر که زود برد

پیشنهاد کاربران

بپرس