مخدش

لغت نامه دهخدا

مخدش. [ م ُ خ َدْ دِ ] ( ع ص ) خراشنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آن که با ناخن بسیار می خراشد. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) گربه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مُخادِش شود.
مخدش. [ م ُ خ َدْ دِ / م ِ دَ ] ( ع اِ ) میان دو کتف شتر . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ).
مخدش. [ م ُ خ َدْ دَ ] ( ع اِ ) مقطع گردن انسان. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران