مختوت

لغت نامه دهخدا

مختوت. [ م ُ ت َ وِ ] ( ع ص ) باز فرودآینده از هوا بر شکار، برای گرفتن آن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || گیرنده سخن و بیاد دارنده. ( آنندراج )( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سیرکننده به شب. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || رباینده گوسفند. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به اختیات شود.

پیشنهاد کاربران