( مختتئة ) مختتئة. [ م ُ ت َ ت ِ ءَ ] ( ع ص ) مفازة مختتئة؛ بیابان که درآن نه آواز احدی شنیده شود و نه راه یافته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).
