مختبل

لغت نامه دهخدا

مختبل. [ م ُ ت َ ب ِ ] ( ع ص ) دیوانه و تباه خرد گرداننده. ( آنندراج ). کسی و یا چیزی که بکاهد و یا تباه کند خرد و عقل را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مُخَبَّل و اختبال شود. || مضطرب و بی آرام. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).

پیشنهاد کاربران