مختاریِ غَزنوی، عُثْمان (۴۶۹/۴۵۸ـ ۵۱۶/۵۱۳ق)
(یا: عثمان مختاری) شاعر ایرانی. از مردم غزنه، هم روزگار و ممدوح سنایی غزنوی و ستایشگر برخی شاهان سلجوقی کرمان و پادشاهان غزنوی بود. افزون بر دانش های ادبی، در فلسفه و اخترشناسی نیز مهارت داشت. چون از دربار ابراهیم و پسرش مسعود غزنوی، التفاتی ندید به سِند و هند و پس از آن به شهرهایی چون بلخ، سیستان، کرمان، طبس و عراق سفر کرد. چون به غزنه بازگشت، ملک الشعرای دربار ارسلان شاه غزنوی شد. به کار بردن مضامین نو و استفاده از صنایع لفظی و معنوی از ویژگی های شعر اوست. دیوان مختاری در حدود ۸هزار بیت به همراه دو مثنوی از او با نام های هنرنامۀ یمینی و شهریارنامه به کوشش جلال الدین همایی چاپ شده است (تهران، ۱۳۴۱ش).
(یا: عثمان مختاری) شاعر ایرانی. از مردم غزنه، هم روزگار و ممدوح سنایی غزنوی و ستایشگر برخی شاهان سلجوقی کرمان و پادشاهان غزنوی بود. افزون بر دانش های ادبی، در فلسفه و اخترشناسی نیز مهارت داشت. چون از دربار ابراهیم و پسرش مسعود غزنوی، التفاتی ندید به سِند و هند و پس از آن به شهرهایی چون بلخ، سیستان، کرمان، طبس و عراق سفر کرد. چون به غزنه بازگشت، ملک الشعرای دربار ارسلان شاه غزنوی شد. به کار بردن مضامین نو و استفاده از صنایع لفظی و معنوی از ویژگی های شعر اوست. دیوان مختاری در حدود ۸هزار بیت به همراه دو مثنوی از او با نام های هنرنامۀ یمینی و شهریارنامه به کوشش جلال الدین همایی چاپ شده است (تهران، ۱۳۴۱ش).