مخبی. [ م ُ ] ( ع ص ) ( از «خ ب ی » )خبأسازنده و خبأافرازنده. و خباء خرگاه را گویند.( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || کسی که پنهان می شود در خیمه. ( ناظم الاطباء ). مخبی. [ م ُ خ َب ْ بی ] ( ع ص ) کسی که پنهان می شود در خیمه. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ماده قبل شود.
