مخبوع

لغت نامه دهخدا

مخبوع. [ م َ ] ( ع ص ) پنهان کرده شده. ( آنندراج ). خَبع لغتی در خب ء. ( منتهی الارب ). مخبوء و رجوع به مخبوء شود.

پیشنهاد کاربران