مخبث

لغت نامه دهخدا

مخبث. [ م ُ ب ِ ] ( ع ص ) کسی که یاران خبیث داشته باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اخباث شود.

پیشنهاد کاربران