مخالفت قیاس

یکی از عیوب فصاحت کلمه در علم معانی. در اصطلاح آن است که قواعد دستور زبان و لغت در کاربرد کلمه، رعایت نشده باشد؛ مثلاً جمع بستن «عجایب» با «ها»ی جمع که خود جمعِ «عجیبه» است و نیاز به جمع بستن مجدّد ندارد. یا به کار بردن مصدر جعلی «چهچهیدن» در این مصرع: غنچه می چهچهد چو بلبل مست. ازنظر لغوی، کاربرد نادرست هریک از موارد زیر، مخالفت قیاس محسوب می شود: تخفیف مانند کاربرد «بشندی» به جای بشنیدی؛ تشدید مانند کاربرد «اومید» به جای «امید»؛ ابدال مانند کاربرد «سوات» به جای «سواد» یا «کوت» به جای «کود».