مخاطی

/moxAti/

معنی انگلیسی:
mucous

لغت نامه دهخدا

مخاطی. [ م ُ ] ( ع ص ) خطاکننده. ( غیاث ) ( آنندراج ).

مخاطی. [ م ُ ] ( ص نسبی ) منسوب به مخاط: غشاء مخاطی. || قسمی از بلغم که مشابه به آب بینی باشد. ( غیاث ) ( آنندراج ). رجوع به مخاط شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به مخاط .

فرهنگ عمید

مربوط به مخاط.

مترادف ها

epithelial (صفت)
مخاطی، شبیه بشرهای، برپوشی

mucous (صفت)
مخاطی

mucoid (صفت)
مخاطی، بلغمی

pituitary (صفت)
مخاطی، بلغمی

پیشنهاد کاربران

بپرس