مخاطبات

لغت نامه دهخدا

مخاطبات. [ م ُ طَ ] ( ع اِ ) باهم کلام کردن ها. ( غیاث ) ( آنندراج ). || گاهی مراد از آن مراسلات و مکاتبات باشد. ( غیاث ) ( آنندراج ). مراسلات و مکاتبات. ( ناظم الاطباء ) : بر قاعده معهود مناشیر وامثله و مخاطبات به تازی نویسند. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 367 ). || خطاب های تند و خشم آلود: امیرخان را طلب نموده مخاطبات عنیف کرد. ( عالم آرا، ص 216 ). || خطابه ها. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( مصدر و اسم ) جمع مخاطبه : ۱ - گفتگو کردنها . ۲ - مراسلات مکاتبات . ۳ - اظهارات مبتنی بر خشم و تندی : امیرخان را طلب نموده مخاطبات عنیف کرد .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مخاطبات به سوره هایی گفته می شود که با جملة خطابی مانند «یا ایها الذین آمنو، یا ایها الناس» شروع می شوند. ماند سوره نساء، سوره مائده، سوره حج، سوره حجرات، سوره تحریم و ...
سایت اندیشه قم
...

پیشنهاد کاربران

بپرس