( مخادنة ) مخادنة. [ م ُ دَ ن َ ] ( ع مص ) دوستی کردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). با کسی دوستی داشتن. ( زوزنی ). مصادقه. ( تاج المصادر بیهقی ). دوستی کردن. ( آنندراج ). دوستی صادقانه کردن با مردی و مصاحبت وی نمودن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تخادن شود.
