محیی الدین مغربی یحیی

دانشنامه آزاد فارسی

محیی الدّین مَغربی، یحیی ( ـ۶۸۲ق)
منجم و ریاضی دان مسلمان اندلسی. فقه مالکی را در زادگاه خود آموخت و در هندسه، نجوم و رصد به استادی رسید. سپس به دمشق و از آن جا به مراغه رفت و در رصدخانۀ مراغه دستیار خواجه نصیرالدین طوسی شد. پس از مرگ خواجه نصیرالدین مدتی به بغداد رفت و سپس بار دیگر در مراغه اقامت کرد. مهم ترین اثر او رساله فیما تفرع عن الشکل القطاع من النسب المؤلفة علی سبیل الایجاز (معروف به شکل القطّاع) شرحی است تفصیلی بر رسالۀ نصیرالدین طوسی با عنوان کشف القناع عن اسرار شکل القطّاع که اساس آن همان رسالۀ طوسی است، با این حال موضوع های تازه و نویی در آن به چشم می خورد. رساله فی کیفیة استخراج الجیوب الواقعة فی الدائره اثر دیگر محیی الدین مغربی دربارۀ چگونگی محاسبۀ جیب (سینوس) است. وی همچنین زیجی با نام ادوار الانوار تألیف کرده است که از زیج های مهم نجومِ دورۀ اسلامی به شمار می رود.

پیشنهاد کاربران

بپرس