محیی الدین ابن نحاس

[ویکی فقه] اِبْنِ نَحّاس، محیی الدین احمد بن ابراهیم بن محمد دمشقی دمیاطی، (د ۸۱۴ق/۱۴۱۱م)، فقیه حنفی ، که بعدها به مذهب شافعی گرایش یافت.
به گفتۀ سخاوی وی ظرایف ریاضی را از طریق محاسبات هندسی به دست می آورد و آثاری در این زمینه نوشت که امروزه حتی نامی از آن ها در دست نیست.در منابع چندان اطلاعی دربارۀ زندگی و تحصیلات او داده نشده، جز آن که می دانیم وی در دمشق زندگی می کرد و با حملۀ سپاه تیمور لنگ به دمشق در ۸۰۳ق/۱۴۰۱م به مصر فرار کرد و نخست به شهر مَنزله رفت و مورد احترام اهالی آن قرار گرفت و سپس در دمیاط اقامت گزید.
شاگردان
از شاگردان وی تنها به محمد بن حسن بدرانی اشاره شده که کتاب مشارع الاشواق او را روایت کرده است.
توجه خاص به مسأله جهاد
از ابن نحاس در مناب به عنوان فقیهی مبارز و سلحشور نام برده شده که در جهاد بر ضد مهاجمان مسیحی جنووا شرکت فعال داشت.مسألۀ جهاد مورد توجه خاص او بود، تا جایی که اثر مشهور خود را با عنوان مشارع الاشواق الی مصارع العشاق در همین زمینه تألیف کرد.ابن نحاس در نبردی که میان اهالی دمیاط و مهاجمان در گرفت، فرماندهی نیروهای مردمی را به عهده داشت و در همان نبرد کشته شد.
آثار
...