محیطه

لغت نامه دهخدا

( محیطة ) محیطة. [ م ُ طَ ] ( ع ص ) تأنیث محیط.
محیطه. [ م ُ طَ ] ( غ ص ) محیطة.
- قضیه ٔمحیطه ؛ قضیه محیط. رجوع به محیط و رجوع به قضیه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مونث محیط .

پیشنهاد کاربران

بپرس