محیط کشت

محیط کشت ( به انگلیسی: Growth medium ) محیط دارای مایع یا ژل می باشد که به منظور رشد دادن میکروب ها، یاخته ها یا حتی گیاهان کوچک مورد استفاده قرار می گیرد. محیط های کشت به طور معمول شامل دو دسته می باشند، کشت یاخته ( به انگلیسی: cell culture ) که در آن از یاخته های ویژه ای استفاده می نمایند که از گیاهان و حیوان ها به دست آمده اند و کشت خردزیستی ( به انگلیسی: microbiological culture ) که به ویژه به منظور رشد دادن میکروب ها استفاده می گردد.
به منظور رشد باکتری ها مورد استفاده قرار می گیرد و دارای موادی چون آب، نمک ها، مواد کربنی چون گلوکز و آمینو اسیدها می باشد.
تنها با هدف رشد جرگه میکروبی مورد استفاده قرار می گیرد و دارای کمترین میزان مواد خوراکی و بیشترین میزان عناصر حیاتی می باشد و نیز دارای هیچگونه آمینو اسیدی نمی باشد.
به منظور رشد اختصاصی یک نوع ویژه از میکروب مورد استفاده قرار می گیرد و در این محیط کشت از رشد سایر جانداران جلوگیری می شود.
به منظور تمایز و تشخیص میکروب ها به هنگام رشد آن ها مورد استفاده قرار می گیرد و دارای شناساگرهایی همچون نوترال رد، ائوزین، متیلن بلو و غیره می باشد.
تنها با هدف نگهداری از جاندار نمونه و به منظور جابه جایی یا ذخیره آن مورد استفاده قرار می گیرد و در آن از هرگونه رشد جاندار نمونه و دیگر جانداران جلوگیری می شود.
به منظور رشد طیف گسترده ای از موجودات زنده مورد استفاده قرار می گیرد، آگار خون دار و آگار شکلات از رایج ترین نمونه های محیط کشت غنی شده می باشند که به آن ها افزودنی هایی اضافه می کنند مثلاخون دفیبرینه در آگار خون دار استفاده می شود.