محیط طباطبایی، محمّد (نایین ۱۲۸۱ـ تهران ۱۳۷۱ش)
محیط طباطبایی، محمّد
(متخلّص به بقا) مورخ، پژوهشگر، روزنامه نگار و شاعر ایرانی. در ۱۳۰۲ش به تهران رفت و در ۱۳۰۵ش دورۀ ادبی دارالفنون را گذراند. پس از استخدام در وزارت معارف به خوزستان رفت. در ۱۳۱۷ش مدیر مجلۀ تعلیم و تربیت (آموزش و پرورش آتی) شد. در ۱۳۲۰ سرپرست مجلۀ موسیقی شد. از ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۴ رایزن فرهنگی در دهلی، بغداد، دمشق و بیروت بود. از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) ایران دکترای افتخاری داشت و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران بود. مدتی مجلۀ محیط را انتشار داد. از پایه گذاران مؤثر برنامۀ «مرزهای دانش» در رادیو بود که در آن ۶۰۰ خطابه ایراد کرد. شعر نیز می سرود. مقالات زیادی در جراید به چاپ رساند. عضو هیئت اعزامی ایران در کنگرۀ بین المللی خاورشناسان و عضو انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی بود. به پاس خدمات تحقیقی اش، مجموعۀ مقالاتی از ادیبان کشور، به نام محیط ادب (۱۳۵۷ش) به او اهدا شد. از آثارش: جغرافیای نو؛ دوران نادر؛ دادگستری در ایران؛ خیام یا خیامی (۱۳۷۰ش)؛ تاریخ تحلیلی مطبوعات ایران (۱۳۶۶ش)، بیداری مشرق زمین (شرح زندگی سید جمال الدین اسد آبادی).
محیط طباطبایی، محمّد
(متخلّص به بقا) مورخ، پژوهشگر، روزنامه نگار و شاعر ایرانی. در ۱۳۰۲ش به تهران رفت و در ۱۳۰۵ش دورۀ ادبی دارالفنون را گذراند. پس از استخدام در وزارت معارف به خوزستان رفت. در ۱۳۱۷ش مدیر مجلۀ تعلیم و تربیت (آموزش و پرورش آتی) شد. در ۱۳۲۰ سرپرست مجلۀ موسیقی شد. از ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۴ رایزن فرهنگی در دهلی، بغداد، دمشق و بیروت بود. از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) ایران دکترای افتخاری داشت و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران بود. مدتی مجلۀ محیط را انتشار داد. از پایه گذاران مؤثر برنامۀ «مرزهای دانش» در رادیو بود که در آن ۶۰۰ خطابه ایراد کرد. شعر نیز می سرود. مقالات زیادی در جراید به چاپ رساند. عضو هیئت اعزامی ایران در کنگرۀ بین المللی خاورشناسان و عضو انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی بود. به پاس خدمات تحقیقی اش، مجموعۀ مقالاتی از ادیبان کشور، به نام محیط ادب (۱۳۵۷ش) به او اهدا شد. از آثارش: جغرافیای نو؛ دوران نادر؛ دادگستری در ایران؛ خیام یا خیامی (۱۳۷۰ش)؛ تاریخ تحلیلی مطبوعات ایران (۱۳۶۶ش)، بیداری مشرق زمین (شرح زندگی سید جمال الدین اسد آبادی).