محیط توسعه یکپارچه

یک محیط توسعهٔ یکپارچه ( به انگلیسی: integrated development environment ) با کوته نوشت IDE، نرم افزاری است که امکانات کاملی را برای برنامه نویسان رایانه جهت توسعهٔ نرم افزار فراهم می کند. IDE معمولاً از حداقل یک ویرایشگر کد منبع، ساخت ابزارهای اتوماسیون و یک اشکال زدایی تشکیل شده است. برخی از IDEها، مانند NetBeans و Eclipse، حاوی کامپایلر، مترجم یا هر دو مورد لازم هستند. دیگران، مانند SharpDevel و Lazarus، چنین کاری نمی کنند.
مرز بین IDE و سایر قسمت های وسیع تر از توسعهٔ نرم افزار کاملاً مشخص نیست. گاهی یک سیستم کنترل نسخه یا ابزارهای مختلف برای ساده سازی یک رابط کاربری گرافیکی ( GUI ) یکپارچه شده است. بسیاری از IDEهای مدرن همچنین دارای یک مرورگر کلاس، یک مرورگر شیء و یک نمودار سلسله مراتبی کلاس برای استفاده در توسعهٔ نرم افزار شی گرا هستند.
محیط های توسعه یکپارچه به منظور به حداکثر رساندن بهره وری برنامه نویس با ارائه مؤلفه های گره دار با رابط های کاربری مشابه طراحی شده اند. IDEها یک برنامه واحد ارائه می دهند که در آن تمام توسعه ها انجام می شود. این برنامه به طور معمول ویژگی های بسیاری را برای نویسندگی، اصلاح، کامپایل، راه اندازی و اشکال زدایی نرم افزار ارائه می دهد. این با توسعه نرم افزار با استفاده از ابزارهای نامربوط، مانند vi, GCC یا make سازگار است.
یک هدف از IDE، کاهش تنظیمات لازم برای تکمیل چندین برنامه توسعه است؛ در عوض همان مجموعه از قابلیت های یک واحد منسجم را فراهم می کند. کاهش زمان راه اندازی می تواند بهره وری توسعه دهنده را افزایش دهد؛ به خصوص در مواردی که یادگیری استفاده از IDE سریعتر از ادغام دستی و یادگیری همه ابزارهای فردی است. ادغام تنگ تر از همه وظایف توسعه پتانسیل بهبود بهره وری کلی فراتر از کمک به کارهای تنظیم را دارد. به عنوان مثال، کد را می توان در حالی که ویرایش می شود به طور مداوم تجزیه و تحلیل کرد؛ در صورت معرفی خطاهای نحوی، فیدبک فوری ارائه می دهد؛ بنابراین به توسعه دهندگان امکان می دهد کد را بسیار سریعتر و راحت تر با IDE اشکال زدایی کنند.
برخی از IDEها به یک زبان برنامه نویسی اختصاصی اختصاص داده شده است؛ این امکان را می دهد که مجموعه ای از ویژگی ها که بیشترین تطابق را با الگوی برنامه نویسی زبان دارد. با این حال، بسیاری از IDEهای چند زبانه وجود دارد.