محی الدین کبیری ( به سریلیک: Муҳиддин Кабирӣ. نام اصلی: محی الدین طلااویچ کبیرف ) ( متولد ۲۰ ژوئیه 1965 ) سیاستمدار مسلمان اهل تاجیکستان است. او رهبر حزب نهضت اسلامی تاجیکستان و نمایندهٔ مجلس نمایندگان مجلس عالی جمهوری تاجیکستان است. حزب او در سال ۲۰۱۵ در تاجیکستان غیرقانونی اعلام شد.
... [مشاهده متن کامل]
محی الدین کبیری، ۲۰ جولای سال ۱۹۶۵ در ده قسم درّه ناحیهٔ فیض آباد به دنیا آمده است. در نوجوانی و جوانی نزد علمای معروف تاجیکستان، از جمله محمد شریف همت زاده، علوم گوناگون اسلامی را آموخته است. به زبان های عربی، انگلیسی و روسی تسلط دارد. وی متاهل می باشد و ۶ فرزند دارد.
وی پس از طی دوران سربازی از سال های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵، در سال های ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷ به عنوان یک اقتصاددان در ناحیهٔ فیض آباد مشغول به کار می شود. در سال ۱۹۸۷ در بخش عربی دانشکدهٔ زبان های شرقی دانشگاه ملی تاجیکستان مشغول به تحصیل می شود و در سال ۱۹۹۲ فارغ التحصیل میگردد.
پس از فارغ التحصیلی به یمن میرود و بیش از یک سال در دانشگاه ملی یمن کارآموز میگردد.
در سال ۱۹۹۳ وارد آکادمی دیپلماتیک وزارت امور خارجهٔ فدراسیون روسیه می شود و در سال ۱۹۹۵ در رشتهٔ حقوق بین الملل فارغ التحصیل می شود.
از سال ۱۹۹۵ تا سال ۱۹۹۷ در شهر مسکو، مدیریت مرکز فرهنگی «سینا» را بر عهده داشت.
در سال ۱۹۹۷ به دوشنبه برگشت و در کمیسیون آشتی ملی، به عنوان دستیار سید عبدالله نوری، رئیس این کمیسیون فعالیت می نمود. پس از اتمام مأموریت کمیسیون آشتی ملی، باز هم مدتی دستیار رئیس حزب نهضت اسلامی تاجیکستان بود.
در سال ۲۰۰۰ با پیشنهاد سید عبدالله نوری جانشین رئیس حزب نهضت اسلامی تاجیکستان می شود. در ماه آگوست سال ۲۰۰۶ سید عبدالله نوری فوت می کند و در ماه سپتامبر همان سال، محی الدین کبیری در انجمن داخلی حزب به عنوان رئیس حزب انتخاب گردید.
در سال ۲۰۰۵ یک تشکیلات مستقل ملی به نام مرکز «دیالوگ» را تأسیس کرد که مدتی منبری برای تحلیل گران مسائل اقتصادی و سیاسی تبدیل شده بود.
در ماه فوریهٔ سال ۲۰۰۵ از طرف حزب نهضت اسلامی تاجیکستان به عنوان نمایندهٔ مجلس نمایندگان مجلس عالی تاجیکستان انتخاب گردید.
ماه سپتامبر سال ۲۰۰۷ در انجمن داخلی حزب نهضت اسلامی تاجیکستان دوباره به مدت ۴ سال به عنوان رئیس حزب انتخاب گردید. در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۰ نیز بار دیگر وارد مجلس نمایندگان شد.
... [مشاهده متن کامل]
محی الدین کبیری، ۲۰ جولای سال ۱۹۶۵ در ده قسم درّه ناحیهٔ فیض آباد به دنیا آمده است. در نوجوانی و جوانی نزد علمای معروف تاجیکستان، از جمله محمد شریف همت زاده، علوم گوناگون اسلامی را آموخته است. به زبان های عربی، انگلیسی و روسی تسلط دارد. وی متاهل می باشد و ۶ فرزند دارد.
وی پس از طی دوران سربازی از سال های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵، در سال های ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷ به عنوان یک اقتصاددان در ناحیهٔ فیض آباد مشغول به کار می شود. در سال ۱۹۸۷ در بخش عربی دانشکدهٔ زبان های شرقی دانشگاه ملی تاجیکستان مشغول به تحصیل می شود و در سال ۱۹۹۲ فارغ التحصیل میگردد.
پس از فارغ التحصیلی به یمن میرود و بیش از یک سال در دانشگاه ملی یمن کارآموز میگردد.
در سال ۱۹۹۳ وارد آکادمی دیپلماتیک وزارت امور خارجهٔ فدراسیون روسیه می شود و در سال ۱۹۹۵ در رشتهٔ حقوق بین الملل فارغ التحصیل می شود.
از سال ۱۹۹۵ تا سال ۱۹۹۷ در شهر مسکو، مدیریت مرکز فرهنگی «سینا» را بر عهده داشت.
در سال ۱۹۹۷ به دوشنبه برگشت و در کمیسیون آشتی ملی، به عنوان دستیار سید عبدالله نوری، رئیس این کمیسیون فعالیت می نمود. پس از اتمام مأموریت کمیسیون آشتی ملی، باز هم مدتی دستیار رئیس حزب نهضت اسلامی تاجیکستان بود.
در سال ۲۰۰۰ با پیشنهاد سید عبدالله نوری جانشین رئیس حزب نهضت اسلامی تاجیکستان می شود. در ماه آگوست سال ۲۰۰۶ سید عبدالله نوری فوت می کند و در ماه سپتامبر همان سال، محی الدین کبیری در انجمن داخلی حزب به عنوان رئیس حزب انتخاب گردید.
در سال ۲۰۰۵ یک تشکیلات مستقل ملی به نام مرکز «دیالوگ» را تأسیس کرد که مدتی منبری برای تحلیل گران مسائل اقتصادی و سیاسی تبدیل شده بود.
در ماه فوریهٔ سال ۲۰۰۵ از طرف حزب نهضت اسلامی تاجیکستان به عنوان نمایندهٔ مجلس نمایندگان مجلس عالی تاجیکستان انتخاب گردید.
ماه سپتامبر سال ۲۰۰۷ در انجمن داخلی حزب نهضت اسلامی تاجیکستان دوباره به مدت ۴ سال به عنوان رئیس حزب انتخاب گردید. در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۰ نیز بار دیگر وارد مجلس نمایندگان شد.
