[ویکی فقه] اِبْنِ نَحّاس، محیی الدین احمد بن ابراهیم بن محمد دمشقی دمیاطی، (د ۸۱۴ق/۱۴۱۱م)، فقیه حنفی ، که بعدها به مذهب شافعی گرایش یافت.
به گفتۀ سخاوی وی ظرایف ریاضی را از طریق محاسبات هندسی به دست می آورد و آثاری در این زمینه نوشت که امروزه حتی نامی از آن ها در دست نیست.در منابع چندان اطلاعی دربارۀ زندگی و تحصیلات او داده نشده، جز آن که می دانیم وی در دمشق زندگی می کرد و با حملۀ سپاه تیمور لنگ به دمشق در ۸۰۳ق/۱۴۰۱م به مصر فرار کرد و نخست به شهر مَنزله رفت و مورد احترام اهالی آن قرار گرفت و سپس در دمیاط اقامت گزید.
به گفتۀ سخاوی وی ظرایف ریاضی را از طریق محاسبات هندسی به دست می آورد و آثاری در این زمینه نوشت که امروزه حتی نامی از آن ها در دست نیست.در منابع چندان اطلاعی دربارۀ زندگی و تحصیلات او داده نشده، جز آن که می دانیم وی در دمشق زندگی می کرد و با حملۀ سپاه تیمور لنگ به دمشق در ۸۰۳ق/۱۴۰۱م به مصر فرار کرد و نخست به شهر مَنزله رفت و مورد احترام اهالی آن قرار گرفت و سپس در دمیاط اقامت گزید.