[ویکی فقه] محکم لذاته به لفظ دارای معنای روشن به حسب ذات اطلاق می شود.
محکم لذاته، عبارت است از لفظ محکمی که روشنی دلالت آن بر معنایش، از خود نص به دست می آید نه از خارج نص و احتمال تاویل ، تخصیص و نسخ در آن وجود ندارد، مانند آیه : ﴿اَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْء عَلِیمٌ﴾ که صفت علم را، که از صفات ذات خداوند به حساب می آید، برای وی اثبات می کند و چون نسخ با صفت الهی بودنش منافات دارد، در آن احتمال نسخ داده نمی شود.
محکم لذاته، عبارت است از لفظ محکمی که روشنی دلالت آن بر معنایش، از خود نص به دست می آید نه از خارج نص و احتمال تاویل ، تخصیص و نسخ در آن وجود ندارد، مانند آیه : ﴿اَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْء عَلِیمٌ﴾ که صفت علم را، که از صفات ذات خداوند به حساب می آید، برای وی اثبات می کند و چون نسخ با صفت الهی بودنش منافات دارد، در آن احتمال نسخ داده نمی شود.
wikifeqh: محکم_لذاته