محوطه باستانی

دانشنامه عمومی

محوطه باستانی ( انگلیسی: Archaeological site ) یک مکان یا گروه مکانی است که در آن اسناد فعالیت گذشته انسانی ( تاریخی، پیشاتاریخی، یا معاصر ) حفظ شده و ممکن است توسط باستان شناسان مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان یک سند باستان شناسی ثبت شده باشد. محوطه باستانی می تواند از چند نشان مخروبه روی زمین تا ساختمان های بزرگ در حال استفاده را شامل شود.
محوطه های باستانی را می توان بر اساس موقعیت جغرافیایی، دوره تاریخی، یا نوع استفاده تقسیم بندی کرد.
گونه های مختلف محوطه های باستانی به قرار زیر است:[ ۱]
• محوطهٔ پیش ازتاریخ: محوطه ای باستان شناختی متعلق به دورهٔ پیش از آغاز نگارش و پدید آمدن اسناد تاریخی و بایگانی.
• محوطهٔ باز: هر محوطهٔ مربوط به جوامع شکارگر - گردآور که خارج از غار و پناهگاه های صخره ای و در فضای آزاد به منظور ابزارسازی یا سلاخی یا استقرار موقت مورد استفاده قرار گرفته است.
• محوطهٔ شاخص: محوطه ای که در آن ویژگی های شاخص یک فرهنگ مفروض/ معین شکل گرفته است.
• محوطهٔ تدفینی: محوطه ای که جوامع انسانی اجساد یا بقایای مردگان خود را در آن به خاک می سپردند.
• محوطهٔ سطحی: جایی که بقایای باستان شناختی در سطح آن به دست می آید.
• محوطهٔ کشتارگاهی: محوطه یا بخشی از یک محوطهٔ باستان شناختی که از آن مشخصاً برای کشتار یا قصابی جانوران استفاده می شد.
• محوطهٔ نذری: محوطه ای که در آن دفینهٔ نذری شامل اشیای نذری یا استخوان های حیوانات قربانی شده را قرار می دادند.
• محوطهٔ خندق دار: هریک از محوطه های مربوط به بعد از دوران پیش ازتاریخ که با خندق محصور شده بودند.
عکس محوطه باستانی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس