محنت کشیده. [ م ِ ن َ ک َ / ک ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) سختی کشیده. رنج دیده. تحمل درد و ناملایم و اندوه کرده : مرد محنت کشیده ای شب دوش چون تنومند شد به طاقت وهوش.نظامی.
