محنت کشیدن

لغت نامه دهخدا

محنت کشیدن. [ م ِ ن َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) به رنج بودن. سختی کشیدن. تحمل درد و اندوه و غم کردن : بیچاره متحیر بماند و روزی دو بلا و محنت کشید. ( گلستان ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) تحمل رنج و مشقت کردن .

فرهنگ معین

( ~. کَ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) رنج بردن ، زحمت کشیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس