محنت کشیدن. [ م ِ ن َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) به رنج بودن. سختی کشیدن. تحمل درد و اندوه و غم کردن : بیچاره متحیر بماند و روزی دو بلا و محنت کشید. ( گلستان ).
