محنت بردن

لغت نامه دهخدا

محنت بردن. [ م ِ ن َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) کشیدن محنت. تحمل اندوه و غم کردن. رنج و سختی بردن. || زدودن و زایل کردن غم و اندوه. برطرف کردن سختی و مشقت.

فرهنگ فارسی

کشیدن محنت و تحمل اندوه

پیشنهاد کاربران

بپرس