محمودی احمد

دانشنامه آزاد فارسی

محمودی، احمد (تهران ۱۲۵۳ـ همان جا ۱۳۰۹ش)
(ملقب به کمال الوزاره) نمایش نامه نویس، نویسنده و مترجم ایرانی و کارگردان تئاتر. در دارالفنون به تحصیل ریاضی، طبیعی و ادبیات عرب پرداخت و نزد مؤدب الملک زبان فرانسه آموخت. در ۱۲۹۴ش در تأسیس «کمدی ایران» مشارکت داشت. در ۱۲۹۵ش به اتهام عضویت در کمیتۀ مجازات به حبس افتاد و طرح اولیۀ داستان لوطی حارث (ناتوان) را نوشت. در ۱۲۹۶ش، نمایش نامۀ حاجی ریایی خان (تارتوف شرقی) را از مولیر اقتباس کرد که همان سال در گراند هتل اجرا شد. در ۱۲۹۸ش، استاد نوروز پینه دوز را منتشر کرد و نمایش نامۀ نوروزشکن (قهرمان میرزا دلسوز لَر) را نوشت. در ۱۳۰۲ش، نمایش نامه های میرزا برگزیدۀ محروم الوکاله، و مقصر کیست؟( آدم و حوا) و در ۱۳۰۶ش، تی تیش مامانی (فقر عمومی) را نوشت و طبیب اجباری اثر مولیر را ترجمه کرد، و در ۱۳۰۹ش، ترجمۀ نفوس مرده اثر نیکلای گوگول را آغاز کرد که با مرگش ناتمام ماند. تعدادی از نمایش نامه هایش را با حضور و همکاری اعضای خانواده در حیاط منزل مسکونی اش اجرا کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس