محمود پولادین ( زاده ۱۲۶۴ نخجوان - درگذشته ۲۴ بهمن ۱۳۰۶ تهران ) از افسران ژاندارمری بود، که پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹ و ادغام قزاقخانه و ژاندارمری به قشون متحدالشکل رضاخانی پیوست. وی در فتح قلعه چهریق و جنگ با الوار از خود رشادت به خرج داد. در ۱۳۰۵ وی فرمانده فوج محافظین کاخ سلطنتی را عهده دار بود، که به جرم کودتا علیه شخص رضاخان دستگیر و اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
پولادین فرزند سرتیپ حسن خان کفری میرپنج، قزاق افسر قزاق خانه و از مهاجرین قفقازی بود. پدرش به سبب اندیشه آزادی خواهانه اش از بریگاد قزاق اخراج شد و همراه دو تن از پسرانش؛ منصور و محمود، که آن ها نیز از مدرسه قزاق خانه اخراج شده بودند، در رشت به اردوی محمدولی خان تنکابنی پیوست.
پس از سازماندهی تشکیلات ژاندارمری در ۱۲۹۰ که زیر نظر افسران سوئدی اداره می شد، محمود پولادین چون سابقه خدمت نظام داشت، به استخدام ژاندارمری درآمد. او پس از تحصیل در آموزشگاه ژاندارمری با درجه نایب دومی ( ستوان یکمی ) به خدمت مشغول شد. در دوره مشروطه و پس از ورود یپرم خان از قفقاز به رشت، محمودخان به همراه پدرش وارد دستگاه وی شدند. متعاقباً در تسخیر گیلان، تصرف قزوین و جنگ بادامک فعالیت زیادی از خود بروز دادند. در جنگ بادامک محمودخان چند گلوله خورد و مدتی نیز تحت درمان بود. پس از سقوط محمدعلی شاه و استقرار دولت مشروطه، محمودخان با درجه سلطانی وارد نظمیه شد و به ریاست نظمیه قزوین منصوب شد.
سلطان محمودخان قریب یک سال در قزوین انجام وظیفه نمود و سپس به تهران انتقال یافت و نظمیه را رها نموده، وارد مدرسه ژاندارمری شد. دوره مدرسه مزبور را گذرانید و با درجه سلطانی در ژاندارمری استخدام شد. چندی بعد وارد ژاندارمری دولتی شد و مأمور در فوج ژاندارم اصفهان گردید و فرماندهی یک گروهان را برعهده گرفت.
در جنگ جهانی اول که مسئله مهاجرت پیش آمد، فوج ژاندارمری اصفهان به فرماندهی ماژور چیلندر سوئدی نیز به مهاجرین ملحق شدند. لدی الورود محمودخان پولادین از طریق نظام السلطنه مافی، رئیس دولت موقت، به حکومت نظامی کرمانشاه منصوب شد. در پی اختلاف نظر با محمدتقی پسیان، محمودخان و عده ای دیگر از افسران به موصل تبعید شدند.
پس از پایان یافتن جنگ بین الملل اول و اعلام عفو عمومی، پولادین به همراه بسیاری دیگر، به خدمت ژاندارمری بازگشت و با ارتقاء به درجه ماژوری ( سرگردی ) ، به فرماندهی باطلیون ژاندارم قزوین منصوب شد. وی قریب سه سال در این مأموریت بسر برد و گردن کشانی چون محمدحسن خان ظفرنظام و عباس سلطان ضیاء آبادی را که از یاغیان به نام قزوین بودند، سرکوب نمود.
... [مشاهده متن کامل]
پولادین فرزند سرتیپ حسن خان کفری میرپنج، قزاق افسر قزاق خانه و از مهاجرین قفقازی بود. پدرش به سبب اندیشه آزادی خواهانه اش از بریگاد قزاق اخراج شد و همراه دو تن از پسرانش؛ منصور و محمود، که آن ها نیز از مدرسه قزاق خانه اخراج شده بودند، در رشت به اردوی محمدولی خان تنکابنی پیوست.
پس از سازماندهی تشکیلات ژاندارمری در ۱۲۹۰ که زیر نظر افسران سوئدی اداره می شد، محمود پولادین چون سابقه خدمت نظام داشت، به استخدام ژاندارمری درآمد. او پس از تحصیل در آموزشگاه ژاندارمری با درجه نایب دومی ( ستوان یکمی ) به خدمت مشغول شد. در دوره مشروطه و پس از ورود یپرم خان از قفقاز به رشت، محمودخان به همراه پدرش وارد دستگاه وی شدند. متعاقباً در تسخیر گیلان، تصرف قزوین و جنگ بادامک فعالیت زیادی از خود بروز دادند. در جنگ بادامک محمودخان چند گلوله خورد و مدتی نیز تحت درمان بود. پس از سقوط محمدعلی شاه و استقرار دولت مشروطه، محمودخان با درجه سلطانی وارد نظمیه شد و به ریاست نظمیه قزوین منصوب شد.
سلطان محمودخان قریب یک سال در قزوین انجام وظیفه نمود و سپس به تهران انتقال یافت و نظمیه را رها نموده، وارد مدرسه ژاندارمری شد. دوره مدرسه مزبور را گذرانید و با درجه سلطانی در ژاندارمری استخدام شد. چندی بعد وارد ژاندارمری دولتی شد و مأمور در فوج ژاندارم اصفهان گردید و فرماندهی یک گروهان را برعهده گرفت.
در جنگ جهانی اول که مسئله مهاجرت پیش آمد، فوج ژاندارمری اصفهان به فرماندهی ماژور چیلندر سوئدی نیز به مهاجرین ملحق شدند. لدی الورود محمودخان پولادین از طریق نظام السلطنه مافی، رئیس دولت موقت، به حکومت نظامی کرمانشاه منصوب شد. در پی اختلاف نظر با محمدتقی پسیان، محمودخان و عده ای دیگر از افسران به موصل تبعید شدند.
پس از پایان یافتن جنگ بین الملل اول و اعلام عفو عمومی، پولادین به همراه بسیاری دیگر، به خدمت ژاندارمری بازگشت و با ارتقاء به درجه ماژوری ( سرگردی ) ، به فرماندهی باطلیون ژاندارم قزوین منصوب شد. وی قریب سه سال در این مأموریت بسر برد و گردن کشانی چون محمدحسن خان ظفرنظام و عباس سلطان ضیاء آبادی را که از یاغیان به نام قزوین بودند، سرکوب نمود.
